Karanlık ve tozlu bir odaya çok küçük bir delikten sızan ışığın ortaya çıkardığı görünüm ışığın doğru yol boyunca yayılan parçacıklar (tanecikler) akışı olduğu ve göze girerek görme duyusu uyandırdığı düşüncesini güçlendirir. 17. yüzyılın ortasında Isaac Newton da bu görüşü benimseyerek, ışığın aynadan yansıması, sudan veya cam mercekten geçerken kırılması, gök kuşağının oluşması ve prizmadan geçerken renklere ayrılması günlük hayatta karşılaştığımız birçok olayı incelemiştir. Bu gözlemlerine dayanarak Işığın Tanecik Modelini (kuramı) ortaya koymuştur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder